Handleiding voor de olympische metroreiziger

Als je naar de Olympic Green wilt met de metro, moet je er even de tijd voor nemen. De Olympic Green, is het hart van Olympisch Beijing. Het Olympisch dorp is er gevestigd, net als de grootste stadions. Het lijkt simpel. Overstappen vanaf lijn tien naar lijn acht, vervolgens één, twee of drie haltes de metro pakken en je bent er. Maar trek er gerust een uurtje voor uit, voor dat laatste stukje reizen.

Met een toegangskaartje kom je gratis de metro in. Enige beveiligingsmaatregel: tassencontrole. Als je al een kaartje hebt gekocht, kun je trouwens alleen maar precies naar de halte die je vooraf hebt aangegeven zo heb ik gemerkt. Mocht je net als ik twee haltes voor aankomst denken: ik heb zin om het laatste stukje te lopen: tant pis. Zodra je je kaartje voor de uitgang houdt, begint alles te zoemen en rood te kleuren en van schrik denk je dan: ik loop maar weer rustig terug die metro in en reis gewoon verder met de metro lijn 10 richting Olympic Green. Maar dan.



Je weet je uit metro 10 te wurmen en vervolgens moet je eerst helemaal het metrostation uit en de meute volgen naar de enige Olympische metro. Daar begint de zwaardere check up. Je kaartje wordt gecheckt, de tassencontrole volgt nog een keer en je wordt gefouilleerd. En uiteraard hangen overal onzichtbare camera’s. Ik heb mensen gehoord die hun lippenstift op de lippen moesten smeren om te bewijzen dat het echte make up was. Zelf heb ik enkel mijn deodorant op moeten spuiten als bewijs van echtheid. Aanstekers mogen niet mee naar binnen en liggen keurig te wachten op een nieuwe gebruiker (al zijn er binnen bij de stadions wel rokersplekken, wat dan toch een beetje vreemd is).



Drinken moet de prullenbak in en eten is een twijfelgevalletje. Soms mag je je Chinese cakejes gewoon mee naar binnen nemen, maar een volgende keer kan je kauwgom al de prullenbak in. Het is maar net hoe de pet staat van de zoveelste Chinese beveiligingsvrijwilliger.

En uiteraard ben je niet de enige, dus de check up kan wel even duren. Chinezen lijken een keurig volk. Ze staan netjes in de rij. Maar als het op voordringen aankomt (niet alleen in de metro, maar ook in de taxi) zijn ze meesterlijk! Je hebt het niet door, maar jij staat nog te wachten en de Chinees die net zes rijen achter je stond is allang de poortjes gepasseerd.



Enfin, als je dan uiteindelijk de Olympic Green binnenkomt en de zon schijnt, dan weet je weer waar je het allemaal voor gedaan hebt.